-
1 fall victum
-
2 fall victum
Большой англо-русский и русско-английский словарь > fall victum
-
3 fall victum to
-
4 fall in
1. phr v проваливаться, обрушиватьсяfall through to — передавать управление вниз; проваливаться
2. phr v воен. становиться в строй; строиться3. phr v поставить в строй4. phr v по дороге домой я обычно встречаюсь со Смитомto fall in with a proposal — присоединиться к предложению, поддержать предложение
5. phr v истекать6. phr v его винили больше, чем других -
5 становиться жертвой
жертва, неудачник — a fallen sparrow
тяжёлая дань, большие жертвы — heavy toll
Русско-английский большой базовый словарь > становиться жертвой
-
6 становиться
1. fall2. became3. becomes4. becoming5. grow to be theвырастать, становиться взрослым — grow up
6. turned inстановится тоньше — thin (refl.)
7. stand; become; grow; get; step; place; stop; begin; will; feel8. becomeстановиться известным; приобретать известность — to become known
9. getраспространиться, становиться известным — get about
10. grow11. interposeСинонимический ряд:1. делаться (глаг.) делаться; заделываться2. останавливаться (глаг.) останавливаться -
7 pōnō
pōnō posuī (posīvērunt, C.), positus, ere [for * posino; old praep. port- (pro) + sino], to put down, set down, put, place, set, fix, lay, deposit: tabulas in aerario, Cs.: castra iniquo loco, pitch, Cs.: tabulas in publico, deposit: collum in Pulvere, H.: in possessionem libertatis pedem ponimus: in Prytaneum vasa aurea, L.: omnia pone feros in ignes, O.: ubi pedem poneret habere, might set his foot: posito genu, kneeling, O.: num genu posuit? Cu.: ova, O.: fetum, give birth to, Ph.—Of troops and guards, to place, post, set, station, fix: praesidium ibi, Cs.: insidias contra Pompei dignitatem: Dumnorigi custodes, ut, etc., Cs.— To set up, erect, build: opus, O.: urbem, V.: castella, Ta.: aras, V.: tropaeum, N.— To form, fashion, mould, depict: duo pocula fecit... Orphaeque in medio posuit, V.: nunc hominem nunc deum, H.—Of plants, to set, set out, plant: ordine vites, V.: nefasto (arborem) die, H.—Of wagers or prizes, to offer, propose, promise, lay, stake, wager: pocula fagina, V.: praemium proposuerunt, si quis nomen detulisset, L.— To put out at interest, loan, invest: pecuniam in praedio: dives positis in faenore nummis, H.— To serve, serve up, set forth: posito pavone, H.: positi Bacchi cornua, O.: Da Trebio, pone ad Trebium, Iu.— To lay aside, take off, put down, lay down: veste positā: velamina de corpore, O.: librum: arma, i. e. surrender, Cs.: Nepesinis inde edictum ut arma ponant, L.: positis armis, L.— To lay out, arrange for burial: toro Mortua componar, O.: positum adfati corpus, V.— To lay in the grave, bury, inter: te... patriā decedens ponere terrā, V.: quā positis iusta feruntur avis, O.— To arrange, deck, set in order: suas in statione comas, O.— To subdue, calm, allay, quiet: quo non arbiter Hadriae Maior, tollere seu ponere volt freta, H.—Of winds, to fall, abate: Cum venti posuere, V.—Of an anchor, to cast, fix: ancoris positis, L.—Fig., to set, place, put, lay, bring: pone ante oculos laetitiam senatūs: se in gratiā reconciliatae pacis, L.: in laude positus: illa in conspectu animi: cum in mentem venit, ponor ad scribendum, my name is added to the record.—To put, place, cause to rest: credibile non est, quantum ego in prudentiā tuā ponam, count upon: spem salutis in virtute, Cs.: in te positum est, ut, etc., rests with you.—To lay out, spend, employ, occupy, consume: tempus in cogitatione: diem totum in considerandā causā: totos nos in rebus perspiciendis: itinera ita facit, ut multos dies in oppidum ponat.— To put, place, count, reckon, consider, regard: mortem in malis: inter quos me ipse dubiā in re poni malim, L.: Hoc metuere, alterum in metu non ponere, regard with fear, Poët. ap. C.: ut in dubio poneret, utrum, etc., regarded as doubtful, L.: haec in magno discrimine, attach great importance to, L.: in vitiis poni, be regarded as a fault, N.— To appoint, ordain, make: leges: sunt enim rebus novis nova ponenda nomina, to be applied: Laurentisque ab eā (lauro) nomen colonis, V.: tibi nomen Insano, H.—Of vows or votive offerings, to make, render, pay, consecrate: Veneris (tabellas) in aede, O.: hic funalia, H.: ex praedā tripodem aureum Delphis, N.— To lay down as true, state, posit, fix, assume, assert, maintain, allege: ut paulo ante posui, si, etc.: Verum pono, esse victum eum; at, etc., T.: positum sit igitur in primis, etc.: hoc posito, esse quandam, etc., agreed: id pro certo, L.: rem ipsam.— To cite, set forth, refer to: eorum exempla.— To set forth, represent, describe: Tigellinum, Iu.— To propose, offer, fix upon, set forth: mihi nunc vos quaestiunculam ponitis?: ponere iubebam, de quo quis audire vellet: doctorum consuetudo ut iis ponatur, de quo disputent.— To put away, leave off, dismiss, forego, lay down, surrender: vitia: curas, L.: moras, H.: corda ferocia, V.: ponendus est ille ambitus (verborum), non abiciendus, i. e. to be closed without abruptness.* * *Iponere, posivi, - Vput, place, set; station; (archaic form of perf. of pono)IIponere, posui, positus Vput, place, set; station -
8 adfligo
I.Lit., to strike or beat a thing to some point, to cast or throw down or against, to dash, somewhere by striking; esp. of ships which are driven or cast away by the wind. —Constr. with ad or dat.:II.te ad terram, scelus, adfligam,
I will dash thee to the earth, Plaut. Pers. 5, 2, 15, and id. Rud. 4, 3, 71:nolo equidem te adfligi,
id. Most. 1, 4, 19:statuam,
to throw down, overthrow, Cic. Pis. 38; so,monumentum,
id. Cael. 32: domum, id. pro Dom. 40: (alces) si quo adflictae casu conciderint, Caes. B. G. 6, 27:infirmas arbores pondere adfligunt,
id. ib.:tempestas naves Rhodias adflixit, ita ut, etc.,
dashed them about, shattered them, id. B. C. 3, 27.—So in descriptions of a battle:equi atque viri adflicti, etc.,
Sall. J.101,11:ubi scalae comminutae, qui supersteterant, adflicti sunt,
were thrown down, id. ib. 60, 7:ubi Mars communis et victum saepe erigeret et adfligeret victorem,
Liv. 28, 19:imaginem solo,
Tac. H. 1, 41:caput saxo,
to dash against, id. A. 4, 45:aquila duos corvos adflixit et ad terram dedit,
Suet. Aug. 96 Ruhnk.; so id. Dom. 23.— Poet., Ov. M. 12, 139; 14, 206; Sil. 9, 631.—Fig.A.To ruin, weaken, cast down, prostrate: cum prospero flatu ejus (fortunae) utimur, ad exitus pervehimur optatos;B.et cum reflavit, adfligimur,
Cic. Off. 2, 6:virtus nostra nos adflixit,
has ruined, id. Fam. 14, 4; id. Sest. 7:Pompeius ipse se adflixit,
id. Att. 2, 19:senectus enervat et adfligit homines,
id. Sen. 70:opes hostium,
Liv. 2, 16:aliquem bello,
id. 28, 39:Othonianas partes,
Tac. H. 2, 33:amicitias,
Suet. Tib. 51; so id. Aug. 66 et saep.—To reduce, lower, or lessen in value (syn. minuo):C.hoc oratoris esse maxime proprium, rem augere posse laudando, vituperandoque rursus adfligere,
to bring down, Cic. Brut. 12.— Trop., of courage, to cast down, dishearten, to diminish, lessen, impair:animos adfligere et debilitare metu,
Cic. Tusc. 4, 15, 34.—Adfligere causam susceptam, to let a lawsuit which has been undertaken fall through, to give up, abandon, Cic. Sest. 41, 89.—Hence, afflictus ( adf-), a, um, P. a.A.Cast down, ill used, wretched, miserable, unfortunate, distressed; lit. and trop.:B.naves,
damaged, shattered, Caes. B. G. 4, 31:Graecia perculsa et adflicta et perdita,
Cic. Fl. 7:ab adflictā amicitiā transfugere et ad florentem aliam devolare,
id. Quint. 30:non integra fortuna, at adflicta,
id. Sull. 31:adflictum erigere,
id. Imp. Pomp. 29.— Comp.:adflictiore condicione esse,
id. Fam. 6,1;hence: res adflictae (like accisae and adfectae),
disordered, embarrassed, ruined circumstances, affairs in a bad state, ill condition, Sall. J. 76, 6; so Luc. 1, 496; Just. 4, 5:copiae,
Suet. Oth. 9.—Fig.1.Of the mind: cast down, dejected, discouraged, desponding:2.aegritudine adflictus, debilitatus, jacens,
Cic. Tusc. 4, 16:luctu,
id. Phil. 9, 5:maerore,
id. Cat. 2, 1:adflictus vitam in tenebris luctuque trahebam,
Verg. A. 2, 92; Suet. Oth. 9.— -
9 affligo
I.Lit., to strike or beat a thing to some point, to cast or throw down or against, to dash, somewhere by striking; esp. of ships which are driven or cast away by the wind. —Constr. with ad or dat.:II.te ad terram, scelus, adfligam,
I will dash thee to the earth, Plaut. Pers. 5, 2, 15, and id. Rud. 4, 3, 71:nolo equidem te adfligi,
id. Most. 1, 4, 19:statuam,
to throw down, overthrow, Cic. Pis. 38; so,monumentum,
id. Cael. 32: domum, id. pro Dom. 40: (alces) si quo adflictae casu conciderint, Caes. B. G. 6, 27:infirmas arbores pondere adfligunt,
id. ib.:tempestas naves Rhodias adflixit, ita ut, etc.,
dashed them about, shattered them, id. B. C. 3, 27.—So in descriptions of a battle:equi atque viri adflicti, etc.,
Sall. J.101,11:ubi scalae comminutae, qui supersteterant, adflicti sunt,
were thrown down, id. ib. 60, 7:ubi Mars communis et victum saepe erigeret et adfligeret victorem,
Liv. 28, 19:imaginem solo,
Tac. H. 1, 41:caput saxo,
to dash against, id. A. 4, 45:aquila duos corvos adflixit et ad terram dedit,
Suet. Aug. 96 Ruhnk.; so id. Dom. 23.— Poet., Ov. M. 12, 139; 14, 206; Sil. 9, 631.—Fig.A.To ruin, weaken, cast down, prostrate: cum prospero flatu ejus (fortunae) utimur, ad exitus pervehimur optatos;B.et cum reflavit, adfligimur,
Cic. Off. 2, 6:virtus nostra nos adflixit,
has ruined, id. Fam. 14, 4; id. Sest. 7:Pompeius ipse se adflixit,
id. Att. 2, 19:senectus enervat et adfligit homines,
id. Sen. 70:opes hostium,
Liv. 2, 16:aliquem bello,
id. 28, 39:Othonianas partes,
Tac. H. 2, 33:amicitias,
Suet. Tib. 51; so id. Aug. 66 et saep.—To reduce, lower, or lessen in value (syn. minuo):C.hoc oratoris esse maxime proprium, rem augere posse laudando, vituperandoque rursus adfligere,
to bring down, Cic. Brut. 12.— Trop., of courage, to cast down, dishearten, to diminish, lessen, impair:animos adfligere et debilitare metu,
Cic. Tusc. 4, 15, 34.—Adfligere causam susceptam, to let a lawsuit which has been undertaken fall through, to give up, abandon, Cic. Sest. 41, 89.—Hence, afflictus ( adf-), a, um, P. a.A.Cast down, ill used, wretched, miserable, unfortunate, distressed; lit. and trop.:B.naves,
damaged, shattered, Caes. B. G. 4, 31:Graecia perculsa et adflicta et perdita,
Cic. Fl. 7:ab adflictā amicitiā transfugere et ad florentem aliam devolare,
id. Quint. 30:non integra fortuna, at adflicta,
id. Sull. 31:adflictum erigere,
id. Imp. Pomp. 29.— Comp.:adflictiore condicione esse,
id. Fam. 6,1;hence: res adflictae (like accisae and adfectae),
disordered, embarrassed, ruined circumstances, affairs in a bad state, ill condition, Sall. J. 76, 6; so Luc. 1, 496; Just. 4, 5:copiae,
Suet. Oth. 9.—Fig.1.Of the mind: cast down, dejected, discouraged, desponding:2.aegritudine adflictus, debilitatus, jacens,
Cic. Tusc. 4, 16:luctu,
id. Phil. 9, 5:maerore,
id. Cat. 2, 1:adflictus vitam in tenebris luctuque trahebam,
Verg. A. 2, 92; Suet. Oth. 9.— -
10 pono
pōno, pŏsŭi (Plaut. posīvi), pŏsĭtum, 3 (old form of perf. POSEIVEI, Inscr. Orell. 3308:I.posivi,
Plaut. Ps. 5, 1, 35: posivimus, id. Fragm. ap. Prisc. p. 898 P.:posiverunt, Cato, R. R. praef. 1: posiveris,
id. ib. 4, 1; Plaut. Trin. 1, 2, 108: POSIER unt, Inscr. Orell. 5061:POSIT, contr. from posivit,
ib. 71; 732; 1475; 3087 al.; part. perf. sync. postus, a, um, Lucr. 1, 1059; 3, 87; 6, 965), v. a. [for posno, posino, from old prep. port, = proti, pros, and sino; cf.: porricio, pollingo, etc., and v. pro, sino], to put or set down a person or thing, to put, place, set, lay, etc. (syn.: colloco, statuo); constr. with acc. alone, or with in and abl., or with adv. of place; sometimes with in and acc., or absol.; v. infra.Lit.A.In gen.:B.tabulas in aerario ponere,
Caes. B. C. 3, 108:castra,
to pitch, id. ib. 1, 65 fin.:castra iniquo loco,
id. ib. 1, 81:milia passuum tria ab eorum castris castra ponit,
id. B. G. 1, 22 fin.: qui indicabantur, in senatu sunt positi, Cic. Fragm. ap. Quint. 9, 3, 50:tabulas obsignatas in publico,
Cic. Fl. 9, 21:sejuges in Capitolio aurati a P. Cornelio positi,
Liv. 38, 35, 4:tyrannicidae imago in gymnasio ponatur,
Quint. 7, 7, 5; cf. id. 1, 7, 12:collum in Pulvere,
Hor. C. 4, 6, 11; cf.:artus in litore ponunt,
Verg. A. 1, 173; and with simple abl.:saxo posuit latus,
Val. Fl. 4, 378:in curulibus sellis sese posuerunt,
seated themselves, Flor. 1, 13.—With in and acc.: hodierno die primum longo intervallo in possessionem libertatis pedem ponimus, Cic. Phil. 3, 11, 28 B. and K. (Klotz, possessione):Cyzici in Prytaneum vasa aurea mensae unius posuit,
Liv. 41, 20, 7 Weissenb. ad loc.:stipes erat, quem... in flammam triplices posuere sorores,
Ov. M. 8, 452:omnia pone feros in ignes,
id. R. Am. 719:oleas in solem,
Cato, R. R. 7:coronam in caput,
Gell. 3, 15, 3.—With sub and abl.:pone sub curru nimium propinqui,
Hor. C. 1, 22, 21:fundamenta,
Vulg. 1 Esd. 6, 3:ubi pedem poneret non habebat,
might set his foot, Cic. Fin. 4, 25, 69:genu or genua,
to bow the knee, to kneel, Ov. F. 2, 438; 5, 507; Curt. 8, 7, 13:num genu posuit? num vocem supplicem misit?
id. 4, 6, 28:oculos,
to cast one's eyes on, Vulg. Jer. 24, 6:faciem,
to turn one's face, id. ib. 42, 15.—In partic.1.In milit. lang., to place, post, set, station a body of troops:2.ibi praesidium ponit,
Caes. B. G. 2, 5:praesidium ibi,
id. B. C. 1, 47 fin.:legionem tuendae orae maritimae causā,
id. ib. 3, 34:insidias contra aliquem,
Cic. Agr. 2, 18, 49.—To set up, erect, build (mostly poet.):3.opus,
Ov. M. 8, 160:templa,
Verg. A. 6, 19:aras,
id. ib. 3, 404:tropaeum,
Nep. Dat. 8, 3; so,in inscrr., of erecting monuments of any kind: POSVIT, PONENDVM CVRAVIT (usu. abbreviated P. C.), etc.: columna rostrata quae est Duilio in foro posita,
in honor of Duilius, Quint. 1, 7, 12.—Hence, poet., to form, fashion works of art:4.Alcimedon duo pocula fecit... Orpheaque in medio posuit,
Verg. E. 3, 46:hic saxo liquidis ille coloribus Sollers nunc hominem ponere, nunc deum,
Hor. C. 4, 8, 8.—To set, set out, plant trees, etc. ( poet. and in postAug. prose;5.syn.: planto, sero): pone ordine vites,
Verg. E. 1, 74:vitem,
Col. 4, 1; cf.:ille et nefasto te (arbor) posuit die,
planted thee, Hor. C. 2, 13, 1.—To lay, stake, wager, as a forfeit; to lay down, propose, as a prize: pono pallium;6.Ille suum anulum opposuit,
Plaut. Curc. 2, 3, 76:pocula fagina,
Verg. E. 3, 36:invitat pretiis animos et praemia ponit,
id. A. 5, 292:praemia,
id. ib. 5, 486:praemium,
Liv. 41, 23, 10.—In business lang., to put out at interest, to loan, to invest (less freq. than collocare): pecuniam in praedio ponere, Cic. Tull. § 15 Orell.; cf.:7.pecuniam apud aliquem,
id. Verr. 2, 3, 70, § 165:dives positis in fenore nummis,
Hor. A. P. 421:pecuniam Quaerit Kalendis ponere,
id. Epod. 2, 70.—To place, set, appoint a person as a watch or guard, accuser, etc. (less freq. than apponere):8.Dumnorigi custodes ponit, ut, quae agat, scire possit,
Caes. B. G. 1, 20 fin.:custos frumento publico est positus,
Cic. Fl. 19, 45: alicui accusatorem, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 3:puer super hoc positus officium,
Petr. 56, 8.—To serve up, set before one at table (rare for the class. apponere), Cato, R. R. 79; so id. ib. 81:9.posito pavone,
Hor. S. 2, 2, 23; 2, 4, 14; 2, 6, 64; 2, 8, 91; id. A. P. 422:positi Bacchi cornua,
Ov. A. A. 1, 231:vinum,
Petr. 34, 7:calidum scis ponere sumen,
Pers. 1, 53:porcum,
Mart. 8, 22, 1:da Trebio, pone ad Trebium,
Juv. 5, 135.—To lay aside, take off, put down, lay down, etc. (as clothing, arms, books, the hair or beard, etc., = deponere):10.cum pila ludere vellet tunicamque poneret,
Cic. Tusc. 5, 20, 60; cf.:veste positā,
id. ib. 1, 47, 113:velamina,
Ov. A. A. 2, 613; cf.:velamina de corpore,
id. M. 4, 345:arma,
Caes. B. G. 4, 37:sarcinam,
Petr. 117, 11:barbam,
Suet. Calig. 5; cf.:bicolor positis membrana capillis,
Pers. 3, 10:libros de manibus,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 8, § 23; cf.:cum posui librum, et mecum ipse coepi cogitare,
id. Tusc. 1, 11, 24.—To lay out for the grave:11.toroque Mortua componar, positaeque det oscula frater,
Ov. M. 9, 503; Verg. A. 2, 644.—Also, to lay in the grave, to bury, inter ( poet. and in post-class. prose;syn.: sepelio, condo): corpore posto,
Lucr. 3, 871:te... patriā decedens ponere terrā,
Verg. A. 6, 508; Ov. F. 5, 480:ubi corpus meum positum fuerit,
Dig. 34, 1, 18 fin.; Inscr. Orell. 4370:IN HAC CVPA MATER ET FILIVS POSITI SVNT,
ib. 4550; 4495:HIC POSITVS EST, Inscr. in Boeckh. C. I. Gr. 4156: CINERES,
Inscr. Orell. 4393; 4489.—Ponere calculum or calculos, transf., to weigh carefully, to ponder, consider:12.si bene calculum ponas,
Petr. 115, 16:examina tecum, omnesque, quos ego movi, in utrāque parte calculos pone,
Plin. Ep. 2, 19 fin. —To arrange, deck, set in order (cf. compono):13.qui suas ponunt in statione comas,
Ov. A. A. 3, 434:quid totiens positas fingis, inepta, comas?
id. ib. 1, 306; cf. id. H. 4, 77; id. M. 1, 477.—To subdue, calm, allay, quiet:II.quo non arbiter Hadriae Major, tollere seu ponere vult freta,
Hor. C. 1, 3, 16:magnos cum ponunt aequora motus,
Prop. 4 (5), 14, 31.—Hence, neutr., of the winds, to fall, abate ( poet. and late Lat.):cum venti posuere omnisque repente resedit Flatus,
Verg. A. 7, 27:tum Zephyri posuere,
id. ib. 10, 103:simul ac ventus posuit,
Gell. 2, 30, 2.Trop.A.In gen., to set, place, put, lay a thing anywhere: noenum ponebat rumores ante salutem, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 314 Vahl.):B.pone ante oculos laetitiam senatūs,
Cic. Phil. 2, 45, 115:at te apud eum, di boni! quantā in gratiā posui,
id. Att. 6, 6, 4; cf. id. ib. 5, 11, 6; 6, 1, 22: ponite me ei (Appio) in gratiā, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 5:apud Lentulum ponam te in gratiā,
Cic. Att. 5, 3, 3 B. and K. (Orell. gratiam):se quoque in gratiā reconciliatae pacis ponere,
Liv. 44, 14, 7:in laude positus,
Cic. Sest. 66, 139:aliquem in metu non ponere,
i. e. not to fear, id. Top. 13, 55:virtutum fundamenta in voluptate tamquam in aquā ponere,
id. Fin. 2, 22, 72; cf. id. Pis. 4, 9:aliquid in conspectu animi,
id. de Or. 3, 40, 161; cf.:sub uno aspectu ponere,
Q. Cic. Petit. Cons. 1, 1: ponendus est ille ambitus, non abiciendus, to lay down gently, i. e. close gracefully, Cic. Or. 59, 199:super cor,
to lay to heart, Vulg. Mal. 2, 2.—With in and acc.:te in crimen populo ponat atque infamiam,
Plaut. Trin. 3, 3, 11.—Elliptically: et quidem cum in mentem venit, ponor ad scribendum, when it occurs to Cœsar, he sets me (i. e. my name) to the Senate's decrees, Cic. Fam. 9, 15, 4.—In partic.1.Ponere aliquid in aliquā re, to put or place a thing in something, to cause a thing to rest or depend upon:2.credibile non est, quantum ego in consiliis et prudentiā tuā, quantum in amore et fide ponam,
Cic. Att. 2, 23, 3:spem in aliquo,
id. ib. 6, 1, 11:salutis auxilium in celeritate,
Caes. B. G. 5, 48; cf.:spem salutis in virtute,
id. ib. 5, 34, 2:ut in dubio poneret, utrum, etc.,
regarded as doubtful, doubted, Liv. 34, 5, 3: sed haec haud in magno equidem ponam discrimine, I shall attach no great importance to it, id. prooem. § 8.—In pass.: positum esse in aliquā re, to be based or founded upon, to rest upon, depend upon:ut salutem praesentium, spem reliquorum in vestris sententiis positam esse et defixam putetis,
Cic. Fl. 1, 3; id. Agr. 2, 9, 22:omnia posita putamus in Planci tui liberalitate,
id. Att. 16, 16, F, 2; id. Or. 8, 27:in te positum est, ut, etc.,
id. Att. 16, 16, B, § 8. —To lay out, spend, employ a thing, esp. time, in any thing:3.tempus in cogitatione ponere,
Cic. de Or. 3, 5, 17:si in hac curā vita mihi ponenda sit,
id. Fam. 9, 24, 4:diem totum in considerandā causā,
id. Brut. 22, 87; cf. id. Fam. 5, 21, 1; id. Att. 6, 2, 6:sumptum,
id. Q. Fr. 3, 1, 2; id. Fam. 13, 54 fin.; cf.:totum animum atque omnem curam, operam diligentiamque suam in petitione,
id. Mur. 22, 45:id multo tum faciemus liberius totosque nos in contemplandis rebus perspiciendisque ponemus,
id. Tusc. 1, 19, 44:apud gratissimum hominem beneficium ponere,
id. Fam. 13, 55 fin.:itinera enim ita facit, ut multos dies in oppidum ponat,
id. Att. 11, 22, 2.—To put, place, count, reckon, consider a thing in or among certain things:4.mortem in malis,
Cic. Fin. 3, 8, 29:in beneficii loco,
id. Fam. 15, 4, 12; id. Cat. 2, 9, 20:si quis motus populi factus esset, id C. Norbano in fraude capitali esse ponendum,
id. de Or. 2, 48, 199:in laude,
to regard as praiseworthy, id. Top. 18, 71:in vitiis poni,
to be regarded as a fault, Nep. Epam. 1, 2.—To appoint, ordain, make something:5.leges,
Cic. Verr. 2, 5, 11, § 28:festos laetosque ritus,
Tac. H. 5, 5 fin.:ut male posuimus initia, sic cetera sequentur,
Cic. Att. 10, 18, 2:ne tu in spem ponas me bonae frugi fore,
to hope for, reckon upon, Plaut. Capt. 5, 2, 4 Fleck.: nomen, to apply or give a name (= imponere):sunt enim rebus novis nova ponenda nomina,
Cic. N. D. 1, 17, 44; id. Tusc. 3, 5, 10; Verg. A. 7, 63:qui tibi nomen Insano posuere,
Hor. S. 2, 3, 48: rationem, to furnish an account, to [p. 1397] reckon, Suet. Oth. 7; cf. Col. 1, 3:pecuniae,
Dig. 46, 3, 89.—To make or render vows or votive offerings to the gods:6.Veneri ponere vota,
Prop. 3, 12, 18:nunc ego victrices lauro redimire tabellas, Nec Veneris mediā ponere in aede morer,
Ov. Am. 1, 11, 25:hic ponite lucida Funalia et vectes,
Hor. C. 3, 26, 6:libatum agricolae ponitur ante deo,
Tib. 1, 1, 14; Ov. M. 3, 506:ex praedā tripodem aureum Delphi posuit,
Nep. Paus. 2, 3.—In speaking or writing, to lay down as true, to state, assume, assert, maintain, allege, take for granted, etc.:7.quamobrem, ut paulo ante posui, si, etc.,
Cic. Fam. 1, 9, 21; id. Fin. 2, 31, 100:recte Magnus ille noster, me audiente, posuit in judicio, rem publicam, etc.,
id. Leg. 2, 3, 6: verum pono, esse victum eum;at, etc.,
Ter. Phorm. 4, 3, 25:positum sit igitur in primis, etc.,
Cic. Or. 4, 14:hoc posito atque concesso, esse quandam vim divinam, etc.,
id. Div. 1, 52, 118; cf.:quo posito, et omnium sensu adprobato,
id. Fin. 3, 8, 29; id. Leg. 2, 19, 48:pono satis in eo fuisse orationis atque ingenii,
id. Brut. 45, 165:aliquid pro certo ponere,
Liv. 10, 9 fin.:nunc rem ipsam ponamus quam illi non negant... Est haec res posita, quae ab adversario non negatur,
Cic. Caecin. 11, 32.—Esp.: exemplum ponere, to cite an instance:8.eorum quae constant exempla ponemus,
Cic. Inv. 1, 38, 68:perspicuo et grandi vitio praeditum posuimus exemplum,
id. ib. 1, 47, 88:ab adjunctis antea posui exemplum,
id. Top. 11, 50:horum exempla posui ex jure civili,
id. ib. 14, 58:horum generum ex Cicerone exempla ponamus,
Quint. 5, 11, 11; 6, 3, 108 al.—To set before the mind, represent, describe:9.nec ponere lucum Artifices, nec, etc.,
Pers. 1, 70:pone Tigellinum,
Juv. 1, 155.—To propose, offer, fix upon a theme for discussion (= proponere):10.mihi nunc vos quaestiunculam, de quā meo arbitratu loquar, ponitis?
Cic. de Or. 1, 22, 102; 2, 1, 2:ponere aliquid, ad quod audiam, si tibi non est molestum, volo,
id. Fat. 2, 4; cf.:ponere jubebam, de quo quis audire vellet,
id. Tusc. 1, 4, 7:ponere praemium,
Liv. 39, 17, 1; and impers. pass.:doctorum est ista consuetudo eaque Graecorum, ut iis ponatur, de quo disputent quamvis subito,
id. Lael. 5, 17; so,cum ita positum esset, videri, etc.,
id. Tusc. 3, 22, 54.—To put away, leave off, dismiss, forego, lay down, surrender (= deponere):11.vitam propera ponere,
Plaut. Curc. 4, 3, 4:vitia,
Cic. de Or. 3, 12, 46:dolorem,
id. Tusc. 3, 28, 66: inimicitias, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6:curas,
Liv. 1, 19:metum,
Plin. Ep. 5, 6:iram,
Hor. A. P. 160:moras,
id. C. 4, 12, 25; Ov. F. 2, 816:animos feroces,
Liv. 8, 1:corda ferocia,
Verg. A. 1, 302:vires (flammae),
id. ib. 5, 681:ipsum rudimentum adulescentiae bello lacessentem Romanos posuisse,
had obtained his first experience, Liv. 31, 11 fin.; Suet. Ner. 22; also,tirocinium,
Just. 12, 4, 6:animam,
to lay down life, Vulg. Johan. 10, 15; 17.—Esp., milit. t. t.: arma ponere (= deponere), to lay down arms, yield, surrender:Nepesinis inde edictum ut arma ponant,
Liv. 6, 10, 5:dedi imperatorem, arma poni jubet,
id. 4, 10, 3; cf.:positis armis,
id. 35, 36, 4; id. Epit. 88.—To make, cause to be (eccl. Lat.):12.cornu tuum ponam ferreum,
Vulg. Mich. 4, 13:posuit me desolatam,
id. Thren. 3, 11; with quasi:ponam Samariam quasi acervum,
id. Mich. 1, 6; with in and acc.:posuerunt eam in ruinam,
id. Isa. 23, 13.—To assume, suppose, put a case (of mere suppositions; only late Lat.; cf. 6 supra): pone tamen ab evangelistis scriptum, Ambros. de Fide, 5, 16, 194; Ps.-Quint. Decl. 273.—Hence, pŏsĭtus, a, um, P. a., of localities, placed, situated; situate, standing, lying anywhere:Roma in montibus posita,
Cic. Agr. 2, 35, 96:Delos in Aegaeo mari posita,
id. Imp. Pomp. 18, 55:portus ex adverso urbi positus,
Liv. 45, 5:tumulus opportune ad id positus,
id. 28, 13:urbs alieno solo posita,
id. 4, 17.— Poet.:somno positus = sopitus,
lulled to sleep, Verg. A. 4, 527.
См. также в других словарях:
Aeneis — Vergil liest vor Augustus und Octavia aus der Aeneis. Historiengemälde von Jean Joseph Taillasson aus dem Jahr 1787 Die Aeneis (veraltet auch Äneide) ist das von Vergil auf der Grundlage früherer Überlieferungen gestaltete Epos von der Flucht des … Deutsch Wikipedia
Aeneïs — Die Aeneis (veraltet auch Äneide) ist das von Vergil auf der Grundlage früherer Überlieferungen gestaltete Epos von der Flucht des Aeneas aus dem brennenden Troja und seinen Irrfahrten, die ihn schließlich nach Latium führen, wo er zum Stammvater … Deutsch Wikipedia
Paolo Santonino — (Paulus Santoninus/Sanctoninus/de Sanctoninis, * in Stroncone im südlichen Umbrien; † 1507) war ein italienischer Jurist des 15. Jahrhunderts. Inhaltsverzeichnis 1 Leben und Persönlichkeit 2 Santoninos sogenannte Reisetagebücher 2.1 … Deutsch Wikipedia
Reisetagebücher des Paolo Sanonino — Paolo Santonino (Paulus Santoninus/Sanctoninus/de Sanctoninis, * in Stroncone im südlichen Umbrien; † 1507) war ein italienischer Jurist des 15. Jahrhunderts. Inhaltsverzeichnis 1 Leben und Persönlichkeit 2 Santoninos sogenannte Reisetagebücher 2 … Deutsch Wikipedia
Santonino — Paolo Santonino (Paulus Santoninus/Sanctoninus/de Sanctoninis, * in Stroncone im südlichen Umbrien; † 1507) war ein italienischer Jurist des 15. Jahrhunderts. Inhaltsverzeichnis 1 Leben und Persönlichkeit 2 Santoninos sogenannte Reisetagebücher 2 … Deutsch Wikipedia
Verfassungsgeschichte Polens — Die Verfassungsgeschichte Polens hat eine lange Tradition. Die ersten schriftlich niedergeschriebenen Verfassungsgesetze, die die Macht des Monarchen einschränkten, wurden bereits nach der Wiedervereinigung im 14. Jahrhundert erlassen. In… … Deutsch Wikipedia
Äneide — Die Aeneis (veraltet auch Äneide) ist das von Vergil auf der Grundlage früherer Überlieferungen gestaltete Epos von der Flucht des Aeneas aus dem brennenden Troja und seinen Irrfahrten, die ihn schließlich nach Latium führen, wo er zum Stammvater … Deutsch Wikipedia
Äneis — Die Aeneis (veraltet auch Äneide) ist das von Vergil auf der Grundlage früherer Überlieferungen gestaltete Epos von der Flucht des Aeneas aus dem brennenden Troja und seinen Irrfahrten, die ihn schließlich nach Latium führen, wo er zum Stammvater … Deutsch Wikipedia
Arbeiten — 1. Arbeite, als wolltest du ewig leben, und sei fromm, als solltest du diese Stunde sterben. – Egenolff, 76b; Agricola, 98. Lat.: Serere ne dubites. (Tappius, 166a.) – Omnem crede diem tibi diluxisse supremum. (Horaz.) – Tanquam perpetuo victurus … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
CRAFTS — In the Bible Genesis 4:2, 17, 20–22 describes Cain and four of his descendants as the first to engage in crafts. Cain worked the land, Enoch engaged in building, Jubal, in music, Jabal (like Abel) was a shepherd, and Tubal Cain worked with metals … Encyclopedia of Judaism